قبل ما آقول أنا احبك : بغنِّي لك ( أبي إنسان ) :
يحس بــ إحتياجي له | يقدّر قيمة إحساسي ،
إذا ضاقت بي الدنيا | ألاقي ( دنيته ) أحضان
يلاقي جنّته ( وصلي ) و أشوفه كل جلّاسي !
أبي حضنه يدفّيني إلا من صحت له: ولهان
ويملي دنيتي فرحه ، و ينفي [ حزني القاسي ]
|